โปรดแชร์ความรู้สึกหากคุณจบ ม.ไม่ดัง แต่ทำงานบริษัทดังและมีเพื่อนร่วมงาน จบ ม.ดัง หรือจบต่างประเทศ.

ผมรู้สึกว่า แม้จะได้ทำงานตำแหน่งเดียวกันในบริษัทเดียวกัน. คนภายนอกหรือคนภายในบางคนก็เลือกมองว่าคนเก่งกว่า ให้ดูที่ มหาลัยอยู่ดี. ไม่ใช่เก่งพอกันถึงอยู่จุดเดียวกันได้

หรือ คนจบ ม ไม่ดัง. คนนั้นมี ใบเซอร์ ต่างประเทศเยอะ คอร์สอินเตอร์เยอะ คนภายนอกหรือคนภายในบางคนก็ยัง มองคนที่จบ ม ดังจากต่างประเทศ ที่ไม่มีใบเซอร์เลยและทำงานตำแหน่งเดียวกันกับคนจบ ม ไม่ดังในไทยคนนั้น ว่าเก่งกว่าอยู่ดี

ทุกๆท่าน เคยเจอประสบการณ์แบบนี้มาอย่างไรโปรดแชร์ให้อ่านหน่อยครับ

หากท่านใด มีความเห็นและคำแนะนำทางความคิด ผมก็ยินดีอ่านเช่นกันครับ

เพิ่มเติม
ผมไม่ได้ตั้งใจแซะนะครับ ไม่มีความคิดนั้นเลยจริงๆ ผมเข้าใจว่าคน จบ ม ดังก็เพราะ เขาเก่งมาตั้งแต่เด็ก ถึงสอบเข้า ม ดังได้. ม ดัง อุปกรณ์บางอย่างอาจดีกว่า ทุนสนับสนุนงานวิจัยและอื่นๆอาจดีกว่า ไม่แปลกที่จะจบมามีคุณภาพครับ. พื้นฐานเขาดีครับ. มันคือบุญของเขาครับที่ทำมาดีแต่แรก.  แต่ที่ผมมาตั้งกระทู้คือ เหมือนสังคมเราเน้นเรื่องนี้เกินไปครับอะครับ เช่น บางหน่วยงานประกาศรับสมัครงาน ก็ขึ้นต้นเลยว่า ม.ดังต่อไปนี้สามารถสมัครได้เท่านั้น เป็นต้น. ทั้งๆที่ คนอื่นที่อาจไม่ได้เรียนใน ม. ในรายชื่ออาจสอบได้เช่นกันเป็นต้นครับ
แต่โชคร้าย แค่เห็นชื่อ ม. เขาก็ตัดโอกาส แม้แต่จะสอบแข่งขันอะครับ ผมเห็นสังคมบางส่วนเป็นแบบนี้ มันก็น่าหนอยอะครับ

หรือ อีกกรณี ที่เจอกับตัวคือ ผมจบ ม ไม่ดัง ได้เกรดดีกว่าคน จบ ม.ดัง ที่ทำงานที่เดียวกัน. หลายครั้งที่คนจบ ม ดัง (เน้นว่าบางคนครับ) ชอบพูดประมาณว่า ผมได้ D วิชานี้แต่คุณได้ A วิชานี้ ก็จริง แต่ก็ไม่ได้หมายความว่าคุณจะเข้าใจมากกว่าผม เพราะ ม ไม่ดังเกรดมันเฟ้อ แม้ว่าคุณจะเรียนหนังสือเล่มเดียวกับผมก็ตาม. แต่เวลาทำงาน เขาก็ไม่ได้แสดงออกว่า เขารู้เรื่องจริงๆ หลายๆครั้งเข้าก็ใช้ความมั่นใจตอบคำถาม และเมิณคำตอบผม ทั้งๆที่ผมมีหลักฐาน เป็นหนังสือ เขียนเส้นใต้ ให้ดูก็ยังไม่อยากจะเชื่อเลยครับ.

และ ผมก็โดนคนจบ ม ไม่ดัง พูดและทำเหมือนที่บางคอมเม้นเจอเหมิอนกันครับ ไม่ว่าจะ กลั่นแกล้ง พูดจา หรือสิ่งใดๆครับ


สุดท้ายยนี้ หากพูดรวมๆ มันคงเป็นที่ "คน" ที่ "ทัศคติ"
ที่ไม่มีใครสอนได้ ที่ทุกๆคนต้องฝึกฝนด้วยวิธีของตัวเองครับ ไม่ได้เกี่ยวกับ มหาวิทยาลัยแต่อย่างใด